عفونت لثه چیست؟ علائم + درمان 🩺

عفونت لثه یکی از مشکلات شایع دهان و دندان است که می‌تواند به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان، تجمع پلاک و باکتری‌ها، یا مشکلات سلامت عمومی ایجاد شود. این عفونت علاوه بر التهاب و قرمزی لثه‌ها، در صورت عدم درمان به موقع، ممکن است به تخریب بافت‌های اطراف دندان و حتی استخوان فک منجر شود. توجه به علائم اولیه و درمان مناسب می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و سلامت دهان و دندان را حفظ کند. تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

علائم عفونت لثه

عفونت لثه یا ژنژیویت به التهاب بافت‌های لثه اطراف دندان گفته می‌شود که عمدتاً به دلیل تجمع پلاک و باکتری‌ها ایجاد می‌شود. این مشکل می‌تواند به قرمزی، خونریزی و حتی بوی بد دهان منجر شود و در صورت عدم درمان، به مشکلات جدی‌تری تبدیل گردد.

• قرمزی و التهاب لثه: لثه‌ها معمولاً قرمز، متورم و حساس می‌شوند.
• خونریزی لثه: هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان، خونریزی رخ می‌دهد.
• بوی بد دهان: عفونت‌های لثه اغلب منجر به بوی بد دهان می‌شوند که با مسواک زدن به راحتی از بین نمی‌رود.
• تحرک دندان‌ها: در مراحل پیشرفته‌تر، دندان‌ها ممکن است شل شوند و موقعیتشان تغییر کند.
• درد و ناراحتی: هنگام جویدن یا فشار روی دندان‌ها ممکن است درد ایجاد شود.

درمان و پیشگیری از عفونت لثه با رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندان‌پزشک امکان‌پذیر است. با مراقبت مناسب، می‌توان از مشکلات جدی‌تر دهان و دندان جلوگیری کرد و سلامت لثه‌ها را حفظ نمود.

درمان عفونت لثه

درمان عفونت لثه به منظور کاهش التهاب و از بین بردن باکتری‌های مضر انجام می‌شود تا از پیشرفت بیماری جلوگیری شود. رعایت بهداشت دهان و دندان و مشورت با دندان‌پزشک نقش اساسی در این فرآیند دارد.

• بهبود بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن روزانه حداقل دو بار، استفاده از نخ دندان، و شستشوی دهان با دهان‌شویه‌های ضدباکتری می‌تواند به کاهش باکتری‌ها کمک کند.
• جرم‌گیری و پاکسازی دندان‌ها: در مراحل اولیه عفونت، جرم‌گیری توسط دندان‌پزشک برای برداشتن پلاک و جرم‌های زیر لثه موثر است و می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
• مصرف دارو: در موارد شدیدتر، ممکن است دندان‌پزشک آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی تجویز کند تا عفونت کنترل شود.
• جراحی لثه: در موارد پیشرفته‌تر که بافت‌های لثه و استخوان دچار آسیب شده‌اند، روش‌های جراحی مانند پاکسازی عمیق (کورتاژ) یا جراحی فلپ ممکن است ضروری باشد.
• اصلاح عادات زندگی: پرهیز از مصرف سیگار و تغذیه مناسب می‌تواند در روند بهبودی مؤثر باشد و از بازگشت عفونت جلوگیری کند.

با توجه به اهمیت سلامت لثه‌ها، مراجعه منظم به دندان‌پزشک و مراقبت‌های خانگی می‌تواند از بروز مجدد عفونت جلوگیری کند. این اقدامات ساده می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت کلی دهان و دندان داشته باشند.

علت ایجاد عفونت لثه چیست؟

عفونت لثه عمدتاً به دلیل تجمع پلاک و باکتری‌ها در سطح دندان‌ها و لثه‌ها ایجاد می‌شود. هنگامی که بهداشت دهان و دندان به درستی رعایت نشود، پلاک‌های میکروبی روی دندان و در زیر خط لثه جمع می‌شوند و باعث تحریک و التهاب لثه می‌شوند. عوامل دیگری نیز مانند مصرف سیگار، استرس، تغییرات هورمونی (به‌خصوص در زنان)، دیابت و سیستم ایمنی ضعیف می‌توانند خطر عفونت لثه را افزایش دهند.

عوامل ایجاد عفونت لثه

عفونت لثه یکی از بیماری‌های شایع دهان و دندان است که در اثر عوامل مختلفی از جمله تجمع پلاک، تغییرات هورمونی و سیگار کشیدن ایجاد می‌شود. این عوامل می‌توانند به تدریج باعث التهاب و آسیب به بافت‌های لثه شوند.

۱.رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان: تجمع پلاک و باکتری‌ها بر روی دندان‌ها و لثه‌ها باعث التهاب و عفونت می‌شود.

۲.سیگار کشیدن: مصرف سیگار جریان خون در لثه‌ها را کاهش می‌دهد و روند بهبودی را کند می‌کند.

۳.تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بارداری، قاعدگی و یائسگی می‌تواند حساسیت لثه‌ها را افزایش دهد.

۴.بیماری‌های سیستمیک: دیابت، بیماری‌های خودایمنی و دیگر مشکلات سیستمیک بدن می‌توانند عفونت لثه را تشدید کنند.

۵.عوامل ژنتیکی: برخی افراد به طور ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری‌های لثه هستند.

۶.استرس: استرس می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و بدن را در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر سازد.

۷.داروها: مصرف برخی داروها مانند ضد افسردگی‌ها و داروهای فشار خون ممکن است باعث خشکی دهان شده و خطر عفونت لثه را افزایش دهد.

مجموعه این عوامل می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت لثه را بالا ببرد و رعایت بهداشت دهان و دندان برای پیشگیری از آن ضروری است.

عفونت لثه بعد از ایمپلنت

عفونت لثه بعد از ایمپلنت، که به آن پری ایمپلنتیت نیز گفته می‌شود، به التهاب و عفونت در بافت‌های اطراف ایمپلنت اشاره دارد. این مشکل اغلب به دلیل تجمع باکتری‌ها و پلاک روی سطح ایمپلنت یا در ناحیه اطراف آن به وجود می‌آید و می‌تواند باعث تخریب بافت لثه و حتی استخوان شود. عوامل اصلی ایجاد این نوع عفونت شامل عدم رعایت بهداشت دهان، سیگار کشیدن، دیابت و کیفیت نامناسب ایمپلنت یا جراحی است. درمان پری ایمپلنتیت ممکن است شامل تمیز کردن عمقی، استفاده از آنتی‌بیوتیک و در برخی موارد، جراحی باشد.

آیا عفونت لثه باعث گوش درد می شود؟

بله، عفونت لثه می‌تواند باعث ایجاد درد در گوش شود. عفونت‌های لثه به دلیل نزدیکی اعصاب و بافت‌های اطراف فک و گوش، ممکن است به مناطق دیگر از جمله گوش‌ها انتشار یابند و باعث ایجاد دردی در این ناحیه شوند که شبیه به درد گوش است. این درد معمولاً در عفونت‌های پیشرفته لثه یا دندان‌های عقبی (آسیاب‌ها) که نزدیک به گوش قرار دارند، بیشتر احساس می‌شود. اگر عفونت لثه با درد گوش همراه باشد، مراجعه به دندان‌پزشک برای ارزیابی و درمان ضروری است تا از گسترش عفونت و تشدید علائم جلوگیری شود.

عفونت لثه بعد از کشیدن دندان

بعد از کشیدن دندان، خطر عفونت لثه یا ایجاد حفره خشک وجود دارد که می‌تواند به درد شدید و التهاب منجر شود. این مشکل معمولاً زمانی رخ می‌دهد که لخته خون در محل زخم به درستی شکل نگیرد یا از بین برود. عواملی مانند عدم رعایت بهداشت دهان، استعمال سیگار و ضعف سیستم ایمنی می‌توانند خطر عفونت را افزایش دهند. در صورت مشاهده علائمی مانند درد شدید، بوی بد یا تب، مراجعه به دندان‌پزشک برای درمان سریع‌تر ضروری است.

چه قرصی برای عفونت لثه خوبه؟

برای درمان عفونت لثه، دندان‌پزشک ممکن است از آنتی‌بیوتیک‌ها و مسکن‌ها برای کنترل عفونت و کاهش درد استفاده کند. برخی از داروهای رایج عبارتند از:

مصرف این داروها باید حتماً تحت نظر دندان‌پزشک باشد تا از بروز عوارض جانبی و مقاومت دارویی جلوگیری شود. رعایت دستورات دارویی می‌تواند به بهبود سریع‌تر و پیشگیری از گسترش عفونت کمک کند.

عفونت لثه بعد از پرکردن

عفونت لثه بعد از پرکردن دندان ممکن است به دلیل باقی‌ماندن باکتری‌ها در حفره دندان یا واکنش لثه به مواد پرکننده ایجاد شود. این عفونت می‌تواند باعث التهاب، درد و حساسیت در لثه‌های اطراف دندان پرشده شود. در صورت بروز چنین علائمی، مراجعه به دندان‌پزشک برای بررسی و درمان مناسب ضروری است.

راه های تشخیص عفونت لثه

تشخیص عفونت لثه به دندان‌پزشک کمک می‌کند تا مشکلات لثه را در مراحل اولیه شناسایی و درمان کند. این فرآیند شامل روش‌های مختلفی است که وضعیت سلامت لثه و بافت‌های اطراف آن را ارزیابی می‌کند.

• معاینه بالینی: دندان‌پزشک با بررسی لثه‌ها برای علائمی مانند قرمزی، تورم و خونریزی عفونت را تشخیص می‌دهد.
• اندازه‌گیری عمق پاکت‌های لثه: با استفاده از ابزارهای خاص، عمق فضاهای بین دندان و لثه اندازه‌گیری می‌شود؛ پاکت‌های عمیق‌تر نشان‌دهنده عفونت هستند. (اندازه‌گیری عمق پاکت‌های لثه روشی است که به دندان‌پزشک کمک می‌کند میزان سلامت لثه‌ها و احتمال وجود عفونت را بررسی کند. این فرآیند با اندازه‌گیری فاصله بین لثه و دندان انجام می‌شود.)
• تصویربرداری با اشعه ایکس: عکس‌های رادیوگرافی می‌توانند وجود تخریب استخوان در اطراف دندان‌ها را نشان دهند که نشانه عفونت پیشرفته است.

با استفاده از این روش‌های تشخیصی، دندان‌پزشک می‌تواند نوع و شدت عفونت را مشخص کرده و بهترین برنامه درمانی را ارائه دهد. تشخیص به‌موقع و درمان صحیح از پیشرفت بیماری و آسیب به بافت‌های لثه جلوگیری می‌کند.

جمع بندی

عفونت لثه یکی از مشکلات شایع دهان و دندان است که در صورت عدم درمان می‌تواند به مشکلات جدی‌تری مانند تخریب بافت لثه و استخوان منجر شود. علائمی مانند تورم، قرمزی، خونریزی و درد نشان‌دهنده وجود عفونت هستند و برای تشخیص و درمان به‌موقع باید به دندان‌پزشک مراجعه کرد. رعایت بهداشت دهان و دندان، استفاده از دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده و مصرف آنتی‌بیوتیک در صورت لزوم می‌توانند در بهبود عفونت مؤثر باشند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب به حفظ سلامت دهان و دندان کمک می‌کند و از بروز عوارض جدی‌تر پیشگیری می‌کند.